زهی ز تو دل ناوک سزای من مجروح
دلت مباد به تیر دعای من مجروح

عجب مدان که به تیر دعا شود دل سنگ
ز شست خاطر ناوک گشای من مجروح

شکست شیشهٔ دل در کفش که می‌خواهد
به شیشه ریزه آزار پای من مجروح

ز خاک تربت من گل دمید و هست هنوز
ز خار گلی داغهای من مجروح

جراحت دل ریشم ازین قیاس کنید
که هست صد دل بی‌غم برای من مجروح

دلم ز سوزن الماس درد خون شد و گشت
درون هم از دل الماس سای من مجروح

شد از دم تو مسیحا نفس دل مرده
دواپذیر و دل بی‌دوای من مجروح

خدنگ هجر تو زود از کمان حادثه جست
ز ما سوا نشد و ماسوای من مجروح

نماند محتشم از دوستان دلی که نشد
ز سوز گریه بر های‌های من مجروح

«محتشم کاشانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir