هوش مصنوعی: این متن یک شعر ستایش‌آمیز درباره دولت خان جهانستان است که به قدرت و محافظت او از جهان در برابر فتنه‌ها و بلاها اشاره دارد. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند بهار ظفر، آفت خزان، و افسر بهرام، از توانایی‌های او در حفظ امنیت و آرامش جهان سخن می‌گوید. همچنین، تأکید شده که پیروزی و نصرت او از آسمان می‌رسد و محبت او راه نجات از نیستی است.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عمیق شاعرانه و استعاری است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تصاویر پیچیده ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی دارد.

غزل شمارهٔ ۱۶۲

خلل به دولت خان جهانستان مرساد
به آن بهار ظفر آفت خزان مرساد

اگر ز جیب زمین فتنه‌ای برآرد سر
به آن بلند به رکاب سبک عنان مرساد

وگر ز ذیل فلک آفتی فرو ریزد
به آن مه افسر بهرام پاسبان مرساد

جهان اگر به مثل کام اژدها گردد
به آن وجود مبارک گزند آن مرساد

به این و آن چو رسد مژده‌های اهل زمین
نوید نصرت او جز ز آسمان مرساد

به دامنش که زمین روب اوست بال ملک
غباری از فتن آخر الزمان مرساد

ز راه دور عدم هر که بی‌محبت او
فتد به راه به دروازه جهان مرساد

چو محتشم کند از دل دعای دولت خان
به غیر بانگ اجابت بگوش جان مرساد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.