هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به قدرت و نفوذ عشق در جهان و فراتر از عقل و خرد معمولی اشاره دارد. شاعر از عشق به عنوان نیرویی فراتر از علم و منطق یاد می‌کند که بر تمام جهان حاکم است و حتی موجودات کوچک مانند مور و ملخ را تحت تأثیر قرار می‌دهد. همچنین، از جنون عشق به عنوان دوران جدیدی یاد می‌شود که جایگزین عقل و خرد شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'قتل' و 'جنون' ممکن است برای سنین پایین‌تر نامناسب باشد.

غزل شمارهٔ ۳۷۴

باز علم زد ز بیابان عشق
کرد جنیبت کش سلطان عشق

باز رسید از پی هم کوه کوه
موج قوی جنبش طوفان عشق

باز صلا زد به دو کون و کشید
فتنهٔ جهان تا به جهان خان عشق

باز به گوش مه و کیوان رسید
غلغله از ساحت ایوان عشق

باز دل آن فارس مطلق عنان
رخش جنون تاخت به میدان عشق

باز محل شد که به جان بشنوند
مور و ملخ حکم سلیمان عشق

باز ز معزولی عقل و خرد
دور جنون آمد و دوران عشق

ای دل نوعتهد کنون ز اتحاد
جان من و جان تو و جان عشق

محتشم ازبهر بتان قتل تو
حکم مطاع است ز دیوان عشق
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۷۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.