هوش مصنوعی: این متن شعری از حافظ است که در آن به مفاهیم عشق، رندی، عیب‌جویی از دیگران، و ارزش‌های معنوی مانند ایمان و سعادت پرداخته شده است. شاعر از عشق و رندی دفاع می‌کند و تأکید می‌کند که نباید به عیوب دیگران نگاه کرد، بلکه باید به کمالات و محبت توجه داشت. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم مذهبی مانند اسلام و خدمت به خداوند دارد.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی، عرفانی و مذهبی است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌های زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رندی و عشق ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.

غزل شمارهٔ ۱۸۸

مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند
که اعتراض بر اسرار علم غیب کند

کمال سر محبت ببین نه نقص گناه
که هر که بی‌هنر افتد نظر به عیب کند

ز عطر حور بهشت آن نفس برآید بوی
که خاک میکده ما عبیر جیب کند

چنان زند ره اسلام غمزه ی ساقی
که اجتناب ز صهبا مگر صهیب کند

کلید گنج سعادت قبول اهل دل است
مباد آن که در این نکته شک و ریب کند

شبان وادی ایمن گهی رسد به مراد
که چند سال به جان خدمت شعیب کند

ز دیده خون بچکاند فسانه حافظ
چو یاد وقت زمان شباب و شیب کند
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.