هوش مصنوعی:
این شعر حافظ به موضوعاتی مانند رهایی از مشکلات، انتقاد از زهد ریاکارانه، و اهمیت صفای دل و دعا می‌پردازد. شاعر از بسته شدن درهای میخانه و باز شدن درهای تزویر و ریا ابراز نگرانی می‌کند و به خواننده توصیه می‌کند که با دل قوی و ایمان به خدا، گره‌های زندگی را باز کند.
رده سنی:
16+
این شعر حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم فلسفی و اجتماعی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند انتقاد از زهد ریاکارانه و تزویر ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.
غزل شمارهٔ ۲۰۲
بود آیا که در میکده‌ها بگشایند
گره از کار فروبسته ی ما بگشایند
اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند
دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند
به صفای دل رندان صبوحی زدگان
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
نامه ی تعزیت دختر رز بنویسید
تا همه مغ بچگان زلف دوتا بگشایند
گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب
تا حریفان همه خون از مژه‌ها بگشایند
در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه ی تزویر و ریا بگشایند
حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا
که چه زنار ز زیرش به دغا بگشایند
گره از کار فروبسته ی ما بگشایند
اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند
دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند
به صفای دل رندان صبوحی زدگان
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
نامه ی تعزیت دختر رز بنویسید
تا همه مغ بچگان زلف دوتا بگشایند
گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب
تا حریفان همه خون از مژه‌ها بگشایند
در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه ی تزویر و ریا بگشایند
حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا
که چه زنار ز زیرش به دغا بگشایند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۰۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
