هوش مصنوعی:
شاعر با وجود توصیف زیبایی‌های بهشت مانند مرغ، می و حورالعین، از ساقی می‌خواهد که بادهٔ گلرنگ را نقداً به او بدهد، زیرا نسیهٔ آن تا قیامت طول می‌کشد.
رده سنی:
18+
اشاره به موضوع می‌گساری و مفاهیم عرفانی که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب یا نامفهوم باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۲
هر چند بهشت صد کرامت دارد
مرغ و می و حور سرو قامت دارد
ساقی بده این بادهٔ گلرنگ به نقد
کان نسیهٔ او سر به قیامت دارد
مرغ و می و حور سرو قامت دارد
ساقی بده این بادهٔ گلرنگ به نقد
کان نسیهٔ او سر به قیامت دارد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
