۴۷۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۶

می آرد شرف مردمی پدید
آزاده نژاد از درم خرید

می آزاده پدید آرد از بداصل
فراوان هنرست اندرین نبید

هرآن گه که خوری می خوش آن گه است
خاصه چو گل و یاسمن دمید

بسا حصن بلندا، که می گشاد
بسا کرهٔ نوزین، که بشکنید

بسا دون بخیلا، که می بخورد
کریمی به جهان در پراگنید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵ - عصا بیار که وقت عصا و انبان بود
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.