هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از ناتوانی در بیان مدح و ثنای مناسب با الفاظ موجود اظهار تأسف می‌کند و اشاره می‌کند که اساس طبع او ستایش است، اما ابزارهای سخن برای بیان آن کافی نیستند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم ادبی و زبانی پیچیده است که درک آن به دانش و بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی شعر و ادبیات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۴۷

دریغ! مدحت چون درو آبدار غزل
که چابکیش نیاید همی به لفظ پدید

اساس طبع ثنایست، بل قوی‌تر ازان
ز آلت سخن آمد همی همه مانیذ
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.