هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که موی خود را نه برای جوان شدن دوباره و انجام گناهان جدید، بلکه از روی مصیبت پیری سیاه می‌کند، همان‌طور که مردم در مواقع مصیبت لباس سیاه می‌پوشند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و ادبی است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نیاز دارد. همچنین، اشاره به موضوعاتی مانند پیری و گناه ممکن است برای کودکان قابل‌درک نباشد.
شمارهٔ ۱۰۵
من موی خویش را نه از آن می کنم سیاه
تا باز نو جوان شوم و نو کنم گناه
چون جامه‌ها به وقت مصیبت سیه کنند
من موی از مصیبت پیری کنم سیاه
تا باز نو جوان شوم و نو کنم گناه
چون جامه‌ها به وقت مصیبت سیه کنند
من موی از مصیبت پیری کنم سیاه
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۲
۲۱۱۹
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۶
نظرها و حاشیه ها
ناشناس
۱۳۹۹/۱۱/۱۲ ۱۵:۲۶
بار ديگر گر سري با ما فرود آرد جواني
داستانها دارم از بيداد پيري با جواني
وا عزيزا گويي آخر گر عزيزت مرده باشد
من چرا از دل نگويم وا جواني وا جواني
شهريار
