هوش مصنوعی:
شاعر از زیبایی‌های طبیعت مانند گل بهاری و بت تتاری سخن می‌گوید و با اشاره به نبیذ (شراب) روشن، از عدم حضور آن در گلشن ابراز تأسف می‌کند.
رده سنی:
16+
اشاره به مفاهیم نمادین مانند شراب (نبیذ) که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامناسب یا نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۱۱۸ - گل بهاری! بت تتاری!
گل بهاری، بت تتاری
نبیذ داری، چرا نیاری؟
نبیذ روشن، چو ابر بهمن
به نزد گلشن چرا نباری؟
نبیذ داری، چرا نیاری؟
نبیذ روشن، چو ابر بهمن
به نزد گلشن چرا نباری؟
وزن: مفاعلن فع مفاعلن فع
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی: شمارهٔ ۱۱۷ - ای آن که غمگنی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
