هوش مصنوعی:
این متن به ناپایداری و فانی بودن موجودات در برابر خداوند اشاره دارد و تأکید می‌کند که تنها خداوند است که جاودانه است. همچنین، از خورشید به عنوان نمادی از هدایت و بازگشت به سوی خدا یاد می‌شود. در پایان، متن اشاره می‌کند که هرچه در مدح و ستایش دیگران گفته شده، در روز قیامت تنها خداوند باقی خواهد ماند.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، برخی از مفاهیم ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد.
شمارهٔ ۱۲۲
آن که نماند به هیچ خلق خدای است
تو نه خدایی، به هیچ خلق نمانی
روز شدن را نشان دهند به خورشید
باز مر او را به تو دهند نشانی
هر چه بر الفاظ خلق مدحت رفته‌ست
یا برود، تا به روز حشر تو آنی
تو نه خدایی، به هیچ خلق نمانی
روز شدن را نشان دهند به خورشید
باز مر او را به تو دهند نشانی
هر چه بر الفاظ خلق مدحت رفته‌ست
یا برود، تا به روز حشر تو آنی
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱ - بوی جوی مولیان آید همی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
