هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند قند، زلف، و سرو، احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین، شاعر به پند و اندرزهای پنهانی اشاره می‌کند و از سوخته‌دلی خود می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از ابیات نیاز به درک ادبی و فرهنگی دارند که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
گزیدهٔ غزل ۹۲
تلخی نشنیدم از لبت هیچ
یا خود می تو هنوز قند است؟
خامان پنهان دهند پندم
با سوخته‌ای چه جای پند است؟
جان در خم زلف تست بنمای
تا بنگرمش که در چه بند است؟
تا خط تو نودمید گل را
بر سبزه هزار ریشخند است؟
خواهم سر سرو را ببرم
گر قد تو یک سری بلند است؟
یا خود می تو هنوز قند است؟
خامان پنهان دهند پندم
با سوخته‌ای چه جای پند است؟
جان در خم زلف تست بنمای
تا بنگرمش که در چه بند است؟
تا خط تو نودمید گل را
بر سبزه هزار ریشخند است؟
خواهم سر سرو را ببرم
گر قد تو یک سری بلند است؟
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۹۱
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
