هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از فراق یار خود شکایت می‌کند و از نبودن او رنج می‌برد. او از بی‌خوابی، غم و اندوه فراوان و نبود یار مهربان خود می‌نالد و به دنبال راهی برای رساندن حال خود به معشوق است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات شعر کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
گزیدهٔ غزل ۱۱۹
ای نسیم صبح‌دم یارم کجاست؟
غم ز حد بگذشت غم‌خوارم کجاست؟
خواب در چشمم نمی‌آید به شب
آن چراغ چشم بیدارم کجاست؟
دوست گفت آشفته گرد و زار باش
دوستان آشفته و زارم کجاست؟
نیستم آسوده از کارش دمی
یارب آسوده از کارم کجاست؟
تا به گوش او رسانم حال خویش
ناله‌های خسرو زارم کجاست؟
غم ز حد بگذشت غم‌خوارم کجاست؟
خواب در چشمم نمی‌آید به شب
آن چراغ چشم بیدارم کجاست؟
دوست گفت آشفته گرد و زار باش
دوستان آشفته و زارم کجاست؟
نیستم آسوده از کارش دمی
یارب آسوده از کارم کجاست؟
تا به گوش او رسانم حال خویش
ناله‌های خسرو زارم کجاست؟
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۱۱۸
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
