هوش مصنوعی:
شاعر از درد جدایی و عشق ناکام می‌نالد و با اشاره به می‌نوشی و غم، از ناتوانی در رهایی از این درد سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و غمگین است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، اشاره به می‌نوشی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر نامناسب باشد.
گزیدهٔ غزل ۱۵۴
بیا بیا که مرا طاقت جدایی نیست
رهامکن که دلم را زغم رهایی نیست
دلم ببردی و گر سرجدا کنی زتنم
بجان تو که دلم را سر جدایی نیست
بریز جرعه که هنگامهٔ غمت گرم است
بگیر باده که هنگام پارسایی نیست
رهامکن که دلم را زغم رهایی نیست
دلم ببردی و گر سرجدا کنی زتنم
بجان تو که دلم را سر جدایی نیست
بریز جرعه که هنگامهٔ غمت گرم است
بگیر باده که هنگام پارسایی نیست
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۱۵۳
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
