هوش مصنوعی:
شاعر از تقدیر و جدایی از یار شکایت می‌کند و از درد دوری و اندوه ناشی از آن می‌نالد. همچنین به داغ‌های عاطفی و گریه‌های بی‌فرجام اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاطفی عمیق، درد جدایی و اشاره به رنج‌های عاشقانه است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است دشوار باشد.
گزیدهٔ غزل ۱۵۵
تقدیر که یک چند مرا از تو جدا داشت
از جان گله دارم که مرا زنده چرا داشت؟
اندوه جدایی ز کسی پرس که یک چند
دور فلک از صحبت یارانش جدا داشت
داغ دگر این است که از گریه بشستم
آن داغ که دامانت ز خون دل ما داشت
از جان گله دارم که مرا زنده چرا داشت؟
اندوه جدایی ز کسی پرس که یک چند
دور فلک از صحبت یارانش جدا داشت
داغ دگر این است که از گریه بشستم
آن داغ که دامانت ز خون دل ما داشت
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۱۵۴
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
