هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر به توصیف زیبایی‌های معشوق می‌پردازد و از موهای تابدار، لب‌های یاقوت‌گونه و خال سیاه روی ابروهای او سخن می‌گوید. این توصیفات با استفاده از استعاره‌های زیبا و پرطمطراق بیان شده‌اند.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی و ظرافت‌های ادبی آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
گزیدهٔ غزل ۱۹۴
ایزد که به زلفت شکن و تاب نهاد
در لعل لبت لولوی خوشاب نهاد
وان خال سیاه برسر ابرویت
هندوست که پا بر سر محراب نهاد
در لعل لبت لولوی خوشاب نهاد
وان خال سیاه برسر ابرویت
هندوست که پا بر سر محراب نهاد
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۱۹۳
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
