هوش مصنوعی:
شاعر ابراز ناامیدی می‌کند که بهار زیبایی و عطر آن هرگز برای او نسیم‌های سحرگاهی را به ارمغان نیاورده‌اند.
رده سنی:
16+
این شعر حاوی مضامین عاطفی عمیق و ناامیدی است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ ذهنی دارد.
گزیدهٔ غزل ۱۹۳
من چون زیم که هیچ گه آن نوبهار حسن
بویی زبهر من به نسیم سحر نداد
بویی زبهر من به نسیم سحر نداد
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۱۹۲
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
