هوش مصنوعی:
این متن به انتقاد از دلبستگی‌های مادی و دنیوی مانند مال و فرزند می‌پردازد و آن را نشانه‌ای از نادانی و جهل می‌داند. همچنین، بر بی‌ثباتی دنیا و گذرا بودن نعمت‌های آن تأکید دارد و توصیه می‌کند که از لحظات با ارزش زندگی و همراهی با دوستان بهره ببریم. در پایان، از فرزندان ناخلف و دشمنی آنان با والدین سخن می‌گوید و به دنبال دین و معنویت بدون چشمداشت مادی دعوت می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، انتقادهای اجتماعی و اخلاقی مطرح شده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
گزیدهٔ غزل ۳۰۳
جوان و پیر که در بند مال و فرزندند
نه عاقلند که طفلان ناخردمندند
بخانه‌ای که ره جان نمی‌توان بستن
چه ابلهند کسانی که دل همی بندند
به سبزه زار فلک طرفه باغبانانند
که هر نهال که شاندند باز برکندند
جمال صحبت هم صحبتان غنیمت دان
که می‌روند نه ز انسانکه باز پیوندند
بسا ز توشه ز بهر مسافران وجود
که میهمان عزیزند وروز کی چندند
ترا به از عمل خیر نیست فرزندی
که دشمنند ترا زادگان نه فرزندند
مجوی دینی اگر اهل معینی خسرو
که از همای به مردار میل نپسندند
نه عاقلند که طفلان ناخردمندند
بخانه‌ای که ره جان نمی‌توان بستن
چه ابلهند کسانی که دل همی بندند
به سبزه زار فلک طرفه باغبانانند
که هر نهال که شاندند باز برکندند
جمال صحبت هم صحبتان غنیمت دان
که می‌روند نه ز انسانکه باز پیوندند
بسا ز توشه ز بهر مسافران وجود
که میهمان عزیزند وروز کی چندند
ترا به از عمل خیر نیست فرزندی
که دشمنند ترا زادگان نه فرزندند
مجوی دینی اگر اهل معینی خسرو
که از همای به مردار میل نپسندند
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۰۲
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
