هوش مصنوعی:
شاعر از از دست دادن دلی که با صبر آشنا بود ابراز تاسف می‌کند و از بی‌خوابی شبانه به دلیل یادآوری معشوق می‌گوید. سپس به بلبل توصیه می‌کند که از بی‌وفایی گل شکایت نکند، چرا که زیبایی همواره بی‌وفا بوده است.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
گزیدهٔ غزل ۳۲۲
برفت آن دل که با صبر آشنا بود
چه می‌گویم ؟ نمیدانم کجا بود ؟
همه شب دیده‌ام خفتن ندادست
که بوی گلرخ من باصبا بود
منال ای بلبل از بد عهدی گل
که تابودست خوبی بی‌وفا بود
چه می‌گویم ؟ نمیدانم کجا بود ؟
همه شب دیده‌ام خفتن ندادست
که بوی گلرخ من باصبا بود
منال ای بلبل از بد عهدی گل
که تابودست خوبی بی‌وفا بود
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۲۱
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
