هوش مصنوعی:
متن درباره فردی است که در حال نماز و دعا بود، اما توسط شخصی مست و زیبا (با ابروهای خمیده) از این حالت خارج شد. این صحنه در مسجد جمعه اتفاق افتاده و فضایی از ازدحام نیازمندان را تداعی می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین استفاده از واژگانی مانند 'مست' و فضای احساسی شدید، مناسب‌تر است برای سنین بالاتر.
گزیدهٔ غزل ۳۲۱
از کجا مست آمدی ای مه که غارت شد نماز
پارسایی را که مشغول دعای خویش بود
پیش آن محراب ابرو جان خلقی در دعا
همچو انبوه گدا در مسجد آدینه بود
پارسایی را که مشغول دعای خویش بود
پیش آن محراب ابرو جان خلقی در دعا
همچو انبوه گدا در مسجد آدینه بود
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۲۰
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
