هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، توصیفی از جذابیت و تأثیرگذاری یک معشوق بر دلهاست. معشوق با ناز و غمزه‌هایش دلها را به سوی خود می‌کشاند و عاشقان بسیاری را مجذوب خود می‌کند. شاعر نیز در گوشه‌ای از غم، به یاد معشوق خود (سرو) می‌افتد و از رنج عشق می‌نالد. در پایان، امیدوار است که معشوق از رفتار بد خود دست بردارد و شاعر بتواند مانند خسرو بر زندگی خود مسلط شود.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی قدیمی ممکن است برای درک کامل نیاز به دانش ادبی بیشتری داشته باشد.
گزیدهٔ غزل ۴۳۶
دی می‌گذشت و سوی او دلها روان ازهر طرف
صد عاشق گم کرده دل سویش دوان از هر طرف
گلگون نازش زیر زین غمزه بلایی در کمین
می‌مرد از ان پیکان کین پیر و جوان از هر طرف
زنجیر دلها موی او دلال سرها خوی او
در چار سوی روی او بازار جان از هر طرف
در کنج غم افتاده من بریاد سرو خویشتن
زانم چه کاید درچمن سرو روان از هر طرف
زین پس که از خوی بدت آهنگ بیرون باشدت
سرم که چون خسرو بسی گیرد عنان از هر طرف
صد عاشق گم کرده دل سویش دوان از هر طرف
گلگون نازش زیر زین غمزه بلایی در کمین
می‌مرد از ان پیکان کین پیر و جوان از هر طرف
زنجیر دلها موی او دلال سرها خوی او
در چار سوی روی او بازار جان از هر طرف
در کنج غم افتاده من بریاد سرو خویشتن
زانم چه کاید درچمن سرو روان از هر طرف
زین پس که از خوی بدت آهنگ بیرون باشدت
سرم که چون خسرو بسی گیرد عنان از هر طرف
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۴۳۵
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۴۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
