هوش مصنوعی:
شاعر در این متن عاشقانه از زیبایی معشوق و احساسات خود سخن می‌گوید. او از چشم‌ها و لب‌های معشوق تعریف می‌کند و بیان می‌کند که حتی اگر این زیبایی‌ها باعث رنج او شود، باز هم از عشق لذت می‌برد. شاعر آرزوی نزدیکی به معشوق و بی‌خودی در بوی او را دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'خوردند اگر چه خون من' ممکن است نیاز به توضیح داشته باشد.
گزیدهٔ غزل ۴۴۶
گفتی دو چشم و دو لبم زینها کدام آید خوشت
خوردند اگر چه خون من هر چار می آید خوشم
خواهم شبی کز بوی او بی‌خود شوم پهلوی او
گه رونهم برروی او گه دوش بر دوش آیدم
خوردند اگر چه خون من هر چار می آید خوشم
خواهم شبی کز بوی او بی‌خود شوم پهلوی او
گه رونهم برروی او گه دوش بر دوش آیدم
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۴۴۵
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۴۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
