هوش مصنوعی:
شاعر از رفتن از خدمت عذرخواهی می‌کند و امیدوار است که به لطف خدا بتواند دوباره به خدمت بازگردد. او از دل آزرده و فراموشی معشوق شکایت می‌کند و از این می‌پرسد که چگونه می‌تواند او را فراموش کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات ادبی کلاسیک ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد.
گزیدهٔ غزل ۴۴۷
عذر تقصیر بخواهیم که از خدمت رفت
گر خدا خواسته باشد که به خدمت برسیم
میخلی روز و شب اندر دل آزردهٔ من
به چه مشغول شوم کز تو فراموش کنم
گر خدا خواسته باشد که به خدمت برسیم
میخلی روز و شب اندر دل آزردهٔ من
به چه مشغول شوم کز تو فراموش کنم
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۴۴۶
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۴۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
