هوش مصنوعی: شاعر در این متن از دوگانگی بین ظاهر و باطن سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که برخی افراد در ظاهر پرهیزکارند ولی در باطن گناهکار. او ترجیح می‌دهد میخواره‌ای پخته باشد تا صوفی‌ای ناپخته.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین اشاره به میخواری و دوگانگی اخلاقی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

گزیدهٔ غزل ۴۵۴

تا کی به زبان طاعت و اندر دل جام
بگرفت دلم زین گنه تقوی نام

دردی بمن آور چومیم نیست به جام
میخواره و پخته بهتر از صوفی خام
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۴۵۳
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۴۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.