هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از غم و درد درونی خود میگوید و بیان میکند که هیچ کس را نمییابد تا راز دلش را با او در میان بگذارد. او از اشکهای آشکار و دردهای پنهانش سخن میگوید.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عمیق عاطفی و غمانگیز است که درک آنها ممکن است برای مخاطبان جوانتر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعارههای پیچیده و زبان ادبی کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
گزیدهٔ غزل ۵۲۹
یارب غم آن سرو خرامان به که گویم ؟
دل نیست بدستم سخن جان به که گویم ؟
خونابهٔ پیدا همه بینند خود از چشم
احوال جگر خوردن پنهان به که گویم ؟
دل نیست بدستم سخن جان به که گویم ؟
خونابهٔ پیدا همه بینند خود از چشم
احوال جگر خوردن پنهان به که گویم ؟
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۵۲۸
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۵۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.