ز عشقت بی‌قرارم با که گویم
ز هجرت خوار و زارم با که گویم

نمی‌پرسی ز احوالم که چونی
پریشان روزگارم با که گویم

همی خواهم که بفرستم سلامی
چو یک محرم ندارم با که گویم