هوش مصنوعی: شاعر از معشوق خود می‌خواهد که نزد او ننشیند تا باعث ناراحتی او نشود، زیرا معشوق نازک‌طبع است و ممکن است از فریادهای شاعر آزرده شود. سپس شاعر به دل خود می‌گوید که در دام زلف معشوق اسیر شده و راه رهایی ندارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده‌تر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

گزیدهٔ غزل ۵۵۵

گفتم که نزد من نشین مگذار زارم اینچنین
تو نازکی و نازنین تنگ آیی از فریاد من

ای دل دران زلف دو تا می باش تسلیم بلا
کاسان نخواهد شد رها ازدام این صیاد من
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۵۵۴
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۵۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.