هوش مصنوعی:
شاعر از عشق و رنجش می‌گوید، از دیدار معشوق که باعث افزایش هوسش می‌شود، اما از جفا و بی‌توجهی او نیز شکایت دارد. او از اشک‌ها و دل‌ناتوانی خود سخن می‌گوید و معشوق را به بی‌شرمی متهم می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
گزیدهٔ غزل ۵۶۱
باز آمد آنکه سوختهٔ اوست ؟ جان من
خون گشته از جفاش دل ناتوان من
هرچند بینمش هوسم بیش می‌شود
روزی در ین هوس رود البته جان من
ای مهر آرزوی زخسرو بتافتی
شرمت نیامد از من و اشک روان من
خون گشته از جفاش دل ناتوان من
هرچند بینمش هوسم بیش می‌شود
روزی در ین هوس رود البته جان من
ای مهر آرزوی زخسرو بتافتی
شرمت نیامد از من و اشک روان من
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۵۶۰
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۵۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
