هوش مصنوعی: این متن به زیبایی و تأثیر آب حیات (که می‌تواند نماد عشق، زندگی یا معنویت باشد) اشاره دارد و تشنگی انسان‌ها را به آن توصیف می‌کند. همچنین، از زلف معشوق به عنوان طوقی بر گلوی او و سلسله‌ای بر گردن عاشقان یاد می‌کند که نشان‌دهنده اسارت در عشق است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'آب حیات' و 'زلف طوق‌گلو' نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

گزیدهٔ غزل ۵۶۵

روی زمین را تویی آب حیات
تشنه ز تو هر که به روی زمین

زلف که شد طوق گلوی تو کرد
سلسله در گردن ما معین
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۵۶۴
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۵۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.