۲۹۸ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۵۹۷

گر به آغوش بریزند گل اندر برمن
آنهمه خار بود چون تو در آغوش نه ای

دوش گفتی که کنم چارهٔ کارت فردا
آخر امر و زچرا بر سخن دوش نه‌ای ؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۵۹۶
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۵۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.