هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. او از معشوق خود شکایت دارد که با رفتارش باعث آزار و تیره‌روزی او شده است. همچنین، از مقایسه‌ای بین رخسار معشوق و شب یلدا استفاده می‌کند تا عمق درد و تاریکی احساسات خود را نشان دهد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد.
گزیدهٔ غزل ۶۰۱
مشک براطراف مه آورده‌ای
توبه به زیر گنه آورده‌ای
بر رخ تو که آفت جان منست
از شب یلدا سپه آورده‌ای
رسم تو آزردن خسرو شده
باز چه رسم تبه آورده‌ای؟
توبه به زیر گنه آورده‌ای
بر رخ تو که آفت جان منست
از شب یلدا سپه آورده‌ای
رسم تو آزردن خسرو شده
باز چه رسم تبه آورده‌ای؟
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۶۰۰
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۶۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
