هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، به موضوعاتی مانند عشق، صبر در برابر سختی‌ها، توکل به خداوند، و ارزش‌های معنوی می‌پردازد. شاعر با اشاره به عناصری مانند ماه، ستاره، کعبه، و خضر، مفاهیم عمیق عرفانی را بیان می‌کند و بر اهمیت عشق و ایمان تأکید دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند صبر در برابر بیداد و مفاهیم عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۶۸ - جمال کعبه

اگر که شبرو عشقی چراغ ماهت بس
ستاره چشم و چراغ شب سیاهت بس

گرت به مردم چشم اهتزاز قبله نماست
به ارزیابی صد کعبه یک نگاهت بس

جمال کعبه چمن زار می کند صحرا
برو که خار مغیلان گل و گیاهت بس

تو خود چو مرد رهی خضر هم نبود نبود
شعاع چشمه ی حیوان چراغ راهت بس

دلا اگر همه بیداد دیدی از مردم
غمین مباش که دادار دادخواهت بس

نصیب کوردلان است نعمت دنیا
تو چشم رشد و تمیزی همین گناهت بس

چه حاجت است به دعوی عشق بر در دوست
دل شکسته و اشگ روان گواهت بس

به تاج شاهی اگر سرگران توانی بود
گدای درگه میخانه پادشاهت بس

ترا که صبح پیاله است و آسمان ساقی
چو غم سپاه کشد پای خم پناهت بس

بهار من اگرت با خزان نبردی بود
قطار سرو و گل و نسترن سپاهت بس

چنین که شعله زدت شهریار آتش شوق
به جان خرمن غم یک شرار آهت بس
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۷ - سینمای خزان
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۹ - افسانه روزگار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.