۳۲۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۰۸

به بُرجِ دل رَسیدی، بیست این جا
چو آن مَهْ را بِدیدی، بیست این جا

بَسی این رَخْتِ خود را هر نَواحی
زِ نادانی کَشیدی، بیست این جا

بِشُد عُمریِ و از خوبیِ آن مَهْ
به هر نوعی شَنیدی، بیست این جا

بِبین آن حُسن را کَزْ دیدنِ او
پَدید و ناپَدیدی، بیست این جا

به سینه‌یْ تو که آن پِستانِ شیر است
که از شیرش چَشیدی، بیست این جا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.