هوش مصنوعی:
شاعر از غروب آفتاب و پنهان شدن آن در زیر خاک سخن می‌گوید و این رویداد را با احساسات خود مقایسه می‌کند: لب پر از باد، دل پر از آتش و چشم پر از آب. سپس اشاره می‌کند که جای تعجب نیست اگر ستاره‌ها در آسمان ظاهر شوند، زیرا هنگامی که خورشید ناپدید می‌شود، ستاره‌ها خود را نشان می‌دهند.
رده سنی:
15+
این متن یک شعر کلاسیک است که دارای مفاهیم عرفانی و احساسی عمیق است. درک کامل آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال دشوار باشد، اما برای نوجوانان بزرگتر و بزرگسالان مناسب است.
شمارهٔ ۱۰
تا نهان گشت آفتاب خواجگان در زیر خاک
شد لبم پر باد و دل پر آتش و دیده پر آب
چشمها نشگفت اگر شد پر ستاره بهر آنک
روی بنماید ستاره چون نهان شد آفتاب
شد لبم پر باد و دل پر آتش و دیده پر آب
چشمها نشگفت اگر شد پر ستاره بهر آنک
روی بنماید ستاره چون نهان شد آفتاب
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
