۳۲۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۹ - در هجای علی سه بوسش

پیش ازین گفتم سه بوسش را همی
مردمست آن روسبی زن مردمست

باز از آن فعل بدش گفتم که نه
سگ دمست آن روسبی زن سگ دمست

گوید از سختی ور امیر سرخس
پر خمست آن روسبی زن پر خمست

باز گویم نی که پر خم زن بود
کژدمست آن روسبی زن کژدمست

کفته بادا سرش زیر پای گاو
گندمست آن روسبی زن گندمست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰ - در مذمت بخیلی گوید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.