هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که با وجود تفاوت‌های ظاهری میان زمین و آسمان، آن‌ها را در اندیشه‌ی خود یکسان می‌بیند. همچنین، او احساس می‌کند که در برابر سخاوت و نگاه پر مهر مخاطب، خود را پنهان و در عین حال آشکار می‌یابد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۱۲۰
هر چند در میان دو گویم زمین و چرخ
لیک این دو گوی را به یک اندیشه پهنه‌ام
در دیدهٔ سخای تو پوشیده مانده‌ام
زان پیش تو چو نور دو چشمت برهنه‌ام
لیک این دو گوی را به یک اندیشه پهنه‌ام
در دیدهٔ سخای تو پوشیده مانده‌ام
زان پیش تو چو نور دو چشمت برهنه‌ام
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
