هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از مخاطب خود شکایت می‌کند که او را مدام سرزنش می‌کند و به او لقب‌های ناخوشایند می‌دهد. شاعر با اشاره به زیبایی مخاطب، بیان می‌کند که این زیبایی برای او چه سودی دارد، چرا که او شاعر است و نه کسی که بتواند این زیبایی را به او بدهد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاطفی و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به سرزنش و شکایت ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی برای درک داشته باشد.
شمارهٔ ۱۲۲
زشت همی گویی هر ساعتم
رو تو همی گویی که من نستهم
روی نکوی تو چکار آیدم
شاعرم ای دوست نه من کان دهم
رو تو همی گویی که من نستهم
روی نکوی تو چکار آیدم
شاعرم ای دوست نه من کان دهم
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
