هوش مصنوعی: این متن به ستایش از یک حاکم نیکوکار و بخشنده می‌پردازد که به بندگان خود به سخاوتمندی عطا می‌کند و از مال و گنج خود به آن‌ها می‌بخشد. شاعر از بخشش‌های این حاکم قدردانی کرده و او را به دلیل سخاوت و عدالتش می‌ستاید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و اخلاقی است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، استفاده از واژگان و اصطلاحات قدیمی ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۲ - وله ایضا

خان حاتم دل جم جاه که جبار جلیل
هرچه از بدو ازل داد باو نیکو داد

از زرو گنج ملوک آن که به صد بنده دهند
آن سخن سنج به یک بنده مدحت گو داد

بود از دولت آن مالک مملوک نواز
هرچه ما بی درمان را ز فواید رو داد

بهر نقدی که درین وقت به از گنجی بود
منت از شاه کشیدیم ولی زر او داد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.