هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به لطف و کرم خداوند اشاره می‌کند که همه موجودات از آن بهره‌مند شده‌اند. سپس بیان می‌کند که در گذشته شاعران برای مدح سلاطین تلاش می‌کردند، اما او خود را از طمع دور می‌داند و تنها از این ناراحت است که مدح او را گفته‌اند اما پاداش به دیگران رسیده است.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم انتزاعی و انتقادی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از صنایع ادبی و اشاره به مفاهیم تاریخی و اجتماعی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۳۲ - وله ایضا
ای کریمی که ز لطفت همه ذرات جهان
جرعهای کرم از جام عطا نوشیدند
نیست پوشیده که در مدح سلاطین قدیم
شعر ابهر طمع آن همه می‌کوشیدند
طمعی نیست مرا لیک ملولم که چرا
مدح من گفتم و خلعت دگران پوشیدند
جرعهای کرم از جام عطا نوشیدند
نیست پوشیده که در مدح سلاطین قدیم
شعر ابهر طمع آن همه می‌کوشیدند
طمعی نیست مرا لیک ملولم که چرا
مدح من گفتم و خلعت دگران پوشیدند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
