هوش مصنوعی: این متن به توصیف عظمت و شکوه یک قصر یا کاخ می‌پردازد که با عناصر سماوی مانند سیاره کیوان، فلک، خورشید و ماه مقایسه شده است. شاعر از میرامین‌الدین محمد به عنوان شخصیتی بلندمرتبه یاد می‌کند که آسمان از شأن او الهام گرفته است. متن پر از تصاویر شعری و استعاره‌های پیچیده است که عظمت و زیبایی این کاخ را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ این متن دارای زبان پیچیده و استعاره‌های عمیق است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار خواهد بود. همچنین، محتوای آن بیشتر مناسب افرادی است که با ادبیات کلاسیک و مفاهیم عرفانی آشنایی دارند.

شمارهٔ ۵۱ - در مدح میرامین‌الدین محمد گوید

آن سپهر ایوانکه از بخت بلند
داردش کیوان به صد اخلاص پاس

وان فلک مسند که می‌گوید ملک
پاسبان آستانش را سپاس

میرامین‌الدین محمد که آسمان
ارتفاع از شان او کرد اقتباس

وز بلندی زد سر ایوان وی
طعنهٔ کوته کمندی بر حواس

آن که دارد اطلس زر دوز چرخ
پیش فرش مجلسش قدر پلاس

وانکه دارد قبهٔ زرین مهر
پیش گل میخ درش رنگ نحاس

هم مه و ناهید را هر شام گه
روبخشت آستان او مماس

هم رخ خورشید را هر صبح دم
با در گردون اساس او مساس

در سجود آستانش چرخ را
از نهیب پاسبان در دل هراس

چون خیال منزل دقت پسند
گشت او را در دل دقت‌شناس

کرد برپا این چنین قصری که هست
آسمان یک طاقش از روی قیاس

داد ترتیب این چنین کاخی که هست
پایه‌اش را جز به اوج خور تماس

حاصل این عالی بناصورت چو بست
از خرد تاریخ او شد التماس

طبع سحرانگیز پوشانید تیز
از دو تاریخ این دو مصرع را لباس

قصر گردون طاق کیوان پاسبان
کاخ عالی پایهٔ اعلی اساس
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.