دلا بنگر این بی‌محابا فلک را
که شد تا چه غایت به بیداد مایل

ز روی زمین گردی انگیخت آسان
که کار زمین و زمان ساخت مشکل

چنان بست آن سنگ دل دست ما را
که خورشید را رو بینداید از گل

اجل شد دلیر این چنین هم که ریزد
به کام مسیح زمان زهر قاتل

انیس سلاطین جلیس خواقین
سپهر معارف جهان فضائل

سمی نبی نور دین ماه ملت
محمد ملک ذات قدسی خصائل

حکیمی که سد متین علاجش
میان حیات او اجل بود حایل

مسیحا دمی کز دمش روح رفته
شدی باز در پیکر مرغ بسمل

افاضل پناهی که در سایهٔ او
شدی کمترین ذرهٔ خورشید کامل

چو شهباز مرغ بلند آشیانش
ز همت فکند از جهان بر جنان ظل

نمودند از بهر تاریخ فوتش
به دیباچهٔ خاطر و صفحهٔ دل

حکیمان رقم سرور اهل حکمت
افاضل پناهان پناه افاضل

«محتشم کاشانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir