هوش مصنوعی:
این متن یک ستایش و درخواست از شخصی بلندمرتبه و بخشنده است که مانند سلیمان در ملک خود حکمرانی می‌کند. شاعر از او می‌خواهد که به درخواست‌های کوچک و ضعیف‌ترها گوش دهد و با پاسخ مثبت خود، امید را در دل‌ها زنده نگه دارد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق و استعاری است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند از زیبایی‌های ادبی و معنایی آن لذت ببرند.
شمارهٔ ۱۲۰ - وله ایضا
ای بلند اختر سپهر وجود
وی گران گوهر خزانه جود
به خدایی که داشت ارزانی
به تو در ملک خود سلیمانی
که اگر زین فتاده مور ضعیف
برسد عرضه‌ای به سمع شریف
آنچنان کن کز استماع نوید
نشود نا امید هوش امید
وی گران گوهر خزانه جود
به خدایی که داشت ارزانی
به تو در ملک خود سلیمانی
که اگر زین فتاده مور ضعیف
برسد عرضه‌ای به سمع شریف
آنچنان کن کز استماع نوید
نشود نا امید هوش امید
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۹ - ماده تاریخ فوت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
