هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به ستایش عشق الهی و جمال معنوی می‌پردازد. شاعر از مفاهیمی مانند عقل، عشق، جان، لوح محفوظ، ملائک، جبرئیل، مسیحا، کلیم، چرخ، سدره، منتها، طور موسی، شمس دین، احمد، و تبریز استفاده کرده است تا زیبایی و عظمت عشق الهی را توصیف کند. متن پر از استعاره‌ها و تشبیه‌های عمیق است که نشان‌دهنده‌ی عشق و شور معنوی شاعر به خداوند است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات و فلسفه‌ی عرفانی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۱۴۴

عَقل دَریابَد تو را، یا عشق یا جانِ صَفا؟
لوحِ مَحْفوظَت شِناسَد، یا مَلایک بر سَما؟

جِبْرِئیلَت خواب بینَد، یا مَسیحا یا کَلیم؟
چَرخ شاید جایِ تو، یا سِدره‌ها یا مُنتَها؟

طورِ موسی بارها خون گشت، در سودایِ عشق
کَزْ خداوند شَمسِ دین اُفْتَد به طور اَنْدَر صَدا

پَرِ در پَرّ بافته، رَشکِ اَحَد گِردِ رُخَش
جانِ اَحمَد نَعره زَن از شوقِ او واشَوْقَنا

غیرت و رَشکِ خدا،آتش زَنَد انَدْرَ دو کَوْن
گَر سَرِ مویی زِ حُسْنَش، بی‌حِجاب آید به ما

از وَرایِ صد هزاران پَرده حَسنَش تافته
نَعره‌ها در جان فُتاده مَرحَبا شَهْ مَرحَبا

سَجدهٔ تبریز را خَم درشُده سَروِ سَهی
غاشیه‌یْ تبریز را بَرداشته، جانِ سَها
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۴۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.