هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از گذشت زمان و از بین رفتن دوران راحت‌تر و بخشندگی سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که روزگار خوبی گذشته و دیگر مانند گذشته نیست. همچنین، از مرگ نمادهای خیر و برکت مانند خضر و منوچهر یاد می‌کند که نشان‌دهنده پایان یک دوره طلایی است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و تاریخی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن فارسی نیاز دارد. همچنین، اشاره به نمادهای اساطیری و تاریخی مانند خضر و منوچهر ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۵۷ - در مرثیهٔ منوچهر شروان شاه

آب حیوان مجوی خاقانی
که منوچهر خضر خو مرده است

نوبت راحت و کرم بگذشت
تا چراغ کیان فرو مرده است

راحت آن روز رفت کو رفته است
کرم آن روز مرده کو مرده است
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۶ - در مدح جمال الدین موصلی وزیر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸ - در حماسه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.