هوش مصنوعی: این متن به بررسی مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی مانند اصل و فرع، حلال و حرام، و تأثیر محیط بر رشد و تکامل می‌پردازد. با استفاده از استعاره‌هایی مانند نطفه، تخم، و گل، نویسنده به رابطه‌ی بین ذات و پرورش، و همچنین اهمیت انتخاب درست و شرایط مناسب برای رسیدن به کمال اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم پیچیده‌ی فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اشارات اخلاقی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۱۴۴

خدای داند معنی میان نطفه نهادن
به دست مرد جز این نیست کآب نطفه براند

از آفتاب وهوا دان که تخم یابد بالش
ز برزگر چه برآید جز آنکه تخم فشاند

حلال زادهٔ صورت چه سودمند که فعلش
در آزمایش معنی به اصل باز بخواند

حرام زادهٔ صورت که دارد آیت معنی
سزد که داورش الا حلال زاده نداند

به آب تیره توان کرد نسبت همه لل
ببین که لل رشن به آب تیره چه ماند

درافرینش نفسی که بد ز مایهٔ ناقص
ریاضتش به کمالی که واجب است رساند

نه گل به نسبت خاکی نخست درد سر آرد
چو یافت صحبت آتش نه درد سر بنشاند
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۳ - در مدح مظفر الدین قزل ارسلان ایلدگز
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.