هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که به ارمن رسیده و مردم ارمن، به‌ویژه همسایگان نسطوری، به او احترام می‌گذارند و او را «عیسی دوم» می‌خوانند. او احساس می‌کند که مانند عیسی و چرخ چهارم است و از او و جانش سخن می‌گویند. همچنین، او اشاره می‌کند که بحر ارجیش را به معنی آب می‌دانند و خاطرش در این بحر غرق شده است. در پایان، شاعر تعجب نمی‌کند اگر بحر خاطرش، بحر ارجیش را شیرین کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای عمیق نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۵۸
تا به ارمن رسیده‌ام بر من
اهل ارمن روان می‌افشانند
خاصه همسایگان نسطوری
که مرا عیسی دوم خوانند
عیسی و چرخ چارم انگارند
کز من و جان من سخن رانند
بحر ارجیش را به معنی آب
غرقهٔ بحر خاطرم دانند
چه عجب گر ز بحر خاطر من
بحر ارجیش عذب گردانند
اهل ارمن روان می‌افشانند
خاصه همسایگان نسطوری
که مرا عیسی دوم خوانند
عیسی و چرخ چارم انگارند
کز من و جان من سخن رانند
بحر ارجیش را به معنی آب
غرقهٔ بحر خاطرم دانند
چه عجب گر ز بحر خاطر من
بحر ارجیش عذب گردانند
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
