هوش مصنوعی:
در این متن شاعرانه، نبرد میان لشکر عجم و عرب در بادیه توصیف شده است. تصاویر شعری مانند غمزهٔ ترکان، نیزه‌های آتشین، و نقش‌آفرینی طبیعت (مانند میغ و برق) برای نمایش جنگ به کار رفته است. در پایان، اشاره‌ای به قدرت الهی و حمایت از یک طرف نبرد وجود دارد.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم پیچیدهٔ شعری و زبانی است که درک آن به دانش ادبی نسبتاً بالایی نیاز دارد. همچنین، توصیف‌های جنگ‌آلود و استفاده از استعاره‌های عمیق، آن را برای مخاطبان جوان‌تر دشوار می‌کند.
شمارهٔ ۱۸۵
روزی میان بادیه بر لشکر عجم
دست عرب چو غمزهٔ ترکان سنان کشید
دیوان میغ رنگ سنان‌کش چو آفتاب
کز نوک نیزه‌شان سرکیوان زیان کشید
میغ از هوا به یاری آ میغ چهرگان
آمد ز برق نیزهٔ آتش فشان کشید
ما عاجز دو میغ که بر دامن فلک
قوس قزح علامتی از پرنیان کشید
من در کمان نظاره که ناگه برید بخت
چون آب در دوید و چو آتش زبان کشید
گفتا مترس ازین گره ناخدای ترس
کاینک خدای کعبه بر ایشان کمان کشید
دست عرب چو غمزهٔ ترکان سنان کشید
دیوان میغ رنگ سنان‌کش چو آفتاب
کز نوک نیزه‌شان سرکیوان زیان کشید
میغ از هوا به یاری آ میغ چهرگان
آمد ز برق نیزهٔ آتش فشان کشید
ما عاجز دو میغ که بر دامن فلک
قوس قزح علامتی از پرنیان کشید
من در کمان نظاره که ناگه برید بخت
چون آب در دوید و چو آتش زبان کشید
گفتا مترس ازین گره ناخدای ترس
کاینک خدای کعبه بر ایشان کمان کشید
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۶ - بالبدیهه در مدح ابوالهیجا خاقان اکبر منوچهر بن فریدون شروان شاه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
