هوش مصنوعی:
این متن از خاقانی، شاعر فارسی، درخواست بخشش و عفو از خداوند را بیان می‌کند. شاعر از خدا می‌خواهد که خطاهای بنده‌اش را ببخشد و فضل و رحمت خود را بر جرم‌های او بپوشاند. همچنین، تأکید می‌کند که انسان‌های بزرگوار هم بخشش می‌کنند و هم اشتباهات را فراموش می‌کنند.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و مذهبی است که درک آن برای کودکان زیر 12 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، زبان شعر کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.
شمارهٔ ۲۱۴
ای خداوند بنده خاقانی
عذر خواه است عذر او بنیوش
آنچه خود می‌کنی ز فضل مگوی
و آنچه او می‌کند ز جرم بپوش
هر دو فرموش کن که مرد کریم
هم عطا هم خطا کند فرموش
عذر خواه است عذر او بنیوش
آنچه خود می‌کنی ز فضل مگوی
و آنچه او می‌کند ز جرم بپوش
هر دو فرموش کن که مرد کریم
هم عطا هم خطا کند فرموش
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۳ - خاقانی این قطعه را به جواب فیلسوف فرستاد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
