باز به میدان ما فوج بلا بسته صف
پای فلک در میان رسم امان بر طرف

خرقه شکافان ذوق بی‌دف و نی در سماع
جبه فشانان شید تابع قانون دف

جان قدیم اشتها مانده همان ناشتا
وین تن حادث غذا معدن آب و علف

چیدم و دیدم تمام آبی و تابی نداشت
میوهٔ این چار باغ گوهر این نه صدف

گفتیم ای خود فروش خود چه متاعی بگو
گر بخری شب چراغ گر بفروشی خزف

بشنو و بوکن اگر گوشی و مغزیت هست
زمزمهٔ لو کشف لخلخهٔ من عرف

رهرو خاقانیا دوری منزل مبین
رو که مدد می‌کند همت شاه نجف