هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و ستایش معشوق سخن می‌گوید و با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا، وفاداری و علاقه‌ی خود را بیان می‌کند. او از اسکندر و قیصر به عنوان نمادهای قدرت یاد می‌کند و نشان می‌دهد که عشق او فراتر از این قدرت‌هاست. همچنین، شاعر به مهر و محبت ابدی اشاره می‌کند و از وقف دل خود به معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است و درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اشارات تاریخی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۲۵۴
فلک خاک در میر است و من هم
از آن مدحش به آب زر نویسم
بسا منت که اسکندر پذیرد
اگرنه قیصر اسکندر نویسم
دلش مومی است ارچه نیست مؤمن
بر آهن نام او حیدر نویسم
چو کردم خانهٔ دل وقف مهرش
خط مهر ابد بر در نویسم
چو نامم بر برادر خواندگی خواند
خراج خویش بر قیصر نویسم
از آن مدحش به آب زر نویسم
بسا منت که اسکندر پذیرد
اگرنه قیصر اسکندر نویسم
دلش مومی است ارچه نیست مؤمن
بر آهن نام او حیدر نویسم
چو کردم خانهٔ دل وقف مهرش
خط مهر ابد بر در نویسم
چو نامم بر برادر خواندگی خواند
خراج خویش بر قیصر نویسم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۵ - در طیبت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
